Er is grote ongerustheid bij de inwoners van het Midden. “Wonen in ‘t groen” was hen beloofd, “te midden een parkdomein”. Maar naarmate het gigantisch bouwproject vordert, wordt stilaan duidelijk dat dat daar weinig van in huis komt. Integendeel. Veel mensen zijn boos, voelen zich misleid en bedrogen.
De burgemeester gaf op de gemeenteraad van februari toe dat hij geschrokken was van de reacties naar aanleiding van de nieuwe bouwfase, maar hij vindt de kritiek onterecht. Iedereen had perfect kunnen weten wat er nog allemaal zal bijgebouwd worden.
Men had zich maar beter moeten informeren. Alles is al in 2012 beslist. Toen was er een info-avond en er hebben ook artikels in het gemeentelijk infoblad gestaan.
Misschien hebben verkopers van de projectontwikkelaar de mensen verkeerde of onvolledige informatie gegeven. Dat is bijzonder jammer, maar het gemeentebestuur treft in elk geval geen enkele schuld, vindt de burgemeester.
Men heeft altijd open en transparant over dit project gecommuniceerd, benadrukte ook Schepen van Ruimtelijke Ordening Kris Swaegers.
Daar vind je inderdaad meer uitleg over het zogenaamd ‘RUP site BMT / Stationsomgeving’. (Een RUP is een Ruimtelijk Uitvoeringsplan, een aanpassing van het gewestplan waardoor het in dit geval mogelijk werd om op de terreinen van de voormalige metaalfabriek BMT 355 nieuwe woningen te bouwen.)
Er staat ook een afbeelding bij. Die komt vijf keer voor in de toelichtingsnota bij het RUP:
Alles binnen de zwarte stippellijn is het projectgebied van het Midden.
Wat opvalt is dat links ook het park van Sint-Gabriël bij de villa Clematites mee groen staat ingekleurd. En zelfs de parktuinen van de buur en de overbuur. Alsof die allemaal mee deel uitmaken van het project.
Plus een perceel aan de overzijde van de spoorgweg in de bocht van de Frans Segerstraat waar het gemeentebestuur ondertussen de toestemming heeft gegeven om een appartementsblok te bouwen.
Merk ook op dat er in het park van Sint-Gabriël gele wandelpaden zijn getekend die verbonden zijn met het Midden. Dat is ook wat men de mensen die er een huis of een appartement hebben gekocht heeft verteld: dat het park publiek toegankelijk zou worden.
Die boodschap werd ook door de burgemeester verkondigd op die infoavond in 2012 in zaal Vooruit. De directeur van Sint-Gabriël heeft hem toen publiekelijk terechtgewezen dat dat nooit zou gebeuren.
De bestuurders van Sint-Gabriël hebben er ondanks fel aandringen van het gemeentebestuur en de projectontwikkelaar inderdaad voor gekozen om hun privé-park niet te delen met een bouwpromotor. Dat is uiteraard hun volste recht.
Nochtans staat er vandaag nog altijd op boechout.be:
De bestaande parkzone van het Sint-Gabriëlcollege wordt doorgetrokken tot aan de Molenlei. In deze parkzone wordt een Noord-Zuid verbinding en een aantal Oost-West verbindingen voor fietsers en voetgangers aangelegd.
En zelfs op de site van het Agentschap Onroerend Erfgoed staat tot op vandaag:
Dit park, eigendom van het Sint-Gabriëlscollege, wordt geïntegreerd in de ontwikkeling van de voormalige industriële site van BMTech tot woongebied.
En dan is er nog het RUP zelf. Daarin wordt op tal van pagina’s de indruk gewekt dat het park mee deel uitmaakt van het project en in het kader van dit bouwproject publiek toegankelijk zal worden.
Een paar voorbeelden:
En ook op het grafisch plan bij het RUP loopt een zone voor publieke wandelpaden dwars door het park van Sint-Gabriël.
Dat komt dus niet uit een promofolder van de projectontwikkelaar, maar uit het RUP zelf.
Dat de klagende omwonenden beter hadden moeten weten, zoals burgemeester Koen ’T Sijen zegt, klopt dus niet. Ook wie vandaag de website van de gemeente bezoekt, kan niet anders dan de indruk krijgen dat het Midden een groene oase wordt.
Helaas. Dat is dus niet het geval. Integendeel.
Het is duidelijk dat de gemeente en de projectontwikkelaar zich destijds rijk hebben gerekend en het vel van de beer hebben verkocht voor hij geschoten was.
Op de gemeenteraad van februari gaf burgemeester Koen T’Sijen voor het eerst toe dat er in het Midden veel minder groen is dan hij gehoopt had.
Hij wil nog wel eens met de bouwpromotor gaan praten, maar pas als het project volledig is afgewerkt. Dat is ten vroegste over een paar jaar.
Meer kan hij de mensen die er nu wonen (en nog gaan komen wonen) niet beloven.