Misschien ben je er al wel eens gepasseerd: het appartementsgebouw aan het eind van de Heuvelstraat met kleurige vlekken tegen de gevel. De meeste mensen in Boechout kennen het wel, maar weten niet precies wat het is.
“Dat klopt” zegt Bieke Maes, teamverantwoordelijke van Ohana. Zo heet het centrum dat deel uitmaakt van het CAW (Centrum Algemeen Welzijnswerk) Antwerpen. “Wij zijn een vzw die moeders met kinderen opvangt die op de een of andere manier in een noodsituatie zijn beland. Dat kan het gevolg zijn van bijvoorbeeld familiaal geweld of armoede. Vandaar dat ze ons vroeger wel eens het ‘vluchthuis’ noemden.”
In Ohana kunnen elf gezinnen opgevangen worden in bescheiden kamers met een aantal gemeenschappelijke ruimtes zoals badkamer, keuken en living. Ze worden er ook actief begeleid.
Radiomaker Sven Speybrouck woonde er tot voor kort om de hoek en passeerde er elke dag. “Vooral tijdens de lockdown ben ik zoals zoveel mensen vaak gaan wandelen” vertelt hij. “Telkens als ik hier passeerde viel het mij op dat er kinderen zaten te spelen, maar dat die niet veel meer konden doen dan op een muurtje zitten of op de trap. Het gebouw is omgeven door een zee van kiezel en beton. Dat is echt heel jammer.
Dus dacht ik: als we nu eens met ’t Dorp, de burgerbeweging waarin ik actief ben, voorstellen om daar samen iets aan te doen. Als we nu eens die hele parking ontharden en al die kiezel vervangen door bomen en planten en een speeltuig hier en daar. Als die lockdown ons één ding geleerd heeft dan is het wel dat voldoende open ruimte en omringd zijn door groen van levensbelang is voor alle kinderen.”
Bij ’t Dorp en ook bij het CAW was men meteen enthousiast. “De omgeving van ons gebouw aanpakken was iets waar we al jaren van droomden” vertelt Bieke Maes. “Maar het kwam er maar niet van. Geen tijd en geen middelen. En dan stapt er plots iemand op je af die zegt: wat denk je, zullen we het samen doen? Dat is echt heel fijn.”
“Een project als dit is echt een win-win. Het zal een hele vooruitgang betekenen op het vlak van ontharding, waterbuffering, temperatuurregulatie, biodiversiteit, luchtkwaliteit en CO2- opslag” aldus Koen Kinsbergen van de vzw Protestants Sociaal Centrum (PSC) die eigenaar is van het gebouw en het initiatief volop steunt.
“Maar vooral de therapeutische werking van een groene leefomgeving valt niet te onderschatten. Dit is ook goed voor het gevoel van eigenwaarde en de maatschappelijke betrokkenheid van de bewoners. Voor mensen uit kwetsbare groepen is dat niet vanzelfsprekend.” Het is uiteraard de bedoeling dat die impact duurzaam is. “Over twintig jaar gaan rond het gebouw nog moeders van de rust willen genieten, kinderen in het groen willen spelen en op de paadjes willen leren fietsen”.
“Mijn schoonbroer heeft een prachtig voorontwerp gemaakt” aldus Sven Speybrouck. Hij zit in zijn derde jaar tuin- en landschapsarchitectuur. We hebben met een architect en een tuinaannemer al een heel financieel plan opgesteld, maar het is vooral ook de bedoeling om de mensen die in het gebouw wonen actief bij het ontwerp te betrekken. Als er iets is wat we met ’t Dorp belangrijk vinden dan is het dat wel: actieve participatie, mensen de kans geven om zelf mee te beslissen over hun eigen leefomgeving, ook al verblijven ze er maar tijdelijk.
Ook de buurtbewoners kunnen meedoen. Dat is nu al het geval. In de volledig verharde voortuin staat een plantenbak die jarenlang braak lag tot een van de buren spontaan het initiatief nam om daar een klein bloemen- en groententuintje in aan te leggen. Aanplanten gebeurde samen met de moeders en kinderen die er wonen, voor het onderhoud staan een aantal buurtbewoners garant. Dat is een groot succes. Die buurtmoestuin moet zeker ook een plek krijgen in het nieuwe project van het CAW en ‘t Dorp.
Wie zin heeft om mee te doen, mag altijd mailen naar info@tdorpboechoutvremde.be